W Alpach do wyceny trudności dróg wysokogórskich i lodowych służy skala alpejska. Jest to IFAS (Międzynarodowa Francuska Skala Przymiotnikowa).
Określa ona powagę drogi, biorąc pod uwagę takie czynniki jak długość drogi, ekspozycja, nachylenie, zagrożenia obiektywne, zaangażowanie,
trudności powrotu, itp. Skala alpejska składa się z sześciu kategorii oznaczonych pierwszymi literami francuskich przymiotników.
F: Facile (łatwo). Strome podejścia. Stoki śnieżne, wspinaczka łatwa. Możliwe szczeliny na lodowcu. Nie zawsze trzeba używać liny.
PD: Peu difficle (dość trudno). Wspinaczka skalna łatwa. Wąskie granie, trudne lodowce. Stoki śnieżne i lodowe.
AD: Assez difficle (trudno). Wspinaczka skalna dosć trudna. Stoki lodowo-śnieżne długie zwykle przekraczające nachylenie 50°.
D: Difficle (bardzo trudno). Bardzo trudna wspinaczka w skale, śniegu i lodzie. Wymagająca zaangażowania.
TD: Tres difficle (nadzwyczaj trudno). Wspinaczka w różnych rodzajach terenu o bardzo wysokoch trudnościach.
ED: Extrement difficle (skrajnie trudno). Ekstremalna wspinaczka. Zarówno długa, ciągła jak i o bardzo wysokich trudnościach.
ABO: Abominable (straszliwie). Nie może już być gorzej.