Najstarszą, zabytkową dzielnicą Wrocławia jest Ostrów Tumski. W przeszłości Ostrów Tumski stanowił siedzibę pierwszych Piastów,
założony został prawdopodobnie w X wieku. W sposób naturalny broniła go Odra,
która jednocześnie stanowiła drogę komunikacyjną i dostarczała jego mieszkańcom pożywienia.
Pod koniec XIII wieku Ostrów Tumski stał się zamkiem. Niedługo po śmierci Henryka IV Probusa zamek stracił pozycję głównej siedziby książęcej,
a w roku 1315 cały Ostrów Tumski został sprzedany władzom kościelnym. Od tego czasu jurysdykcja świecka przestała na wyspie obowiązywać,
a jednym z przejawów swoistych praw obowiązujących na Ostrowie Tumskim był obowiązek zdejmowania nakrycia głowy już przy wejściu na most Tumski,
gdzie stał słup graniczny małego państwa kościelnego. Obowiązek ten dotyczył również głów koronowanych.
Po 1810 roku, gdy wyburzano fortyfikacje Wrocławia, przy okazji likwidacji części fos zasypano również odnogę Odry dzielącą Ostrów od Szczytnik i Ołbina,
odtąd pozostał wyspą jedynie z nazwy.
Aktualną ciekawą tradycją jest zakładanie kłódek przez zakochanych na moście Tumskim, co symbolizować ma wieczną miłość.
Robert Remisz
Pary zakochanych zatrzaskują na moście Tumskim kłódki ze swoimi imionami,
a kluczyk wrzucają do Odry, co ma sprawić, że ich uczucie będzie nierozerwalne.
