Na zachód od miejscowości Łeba, wokół przejrzystych jezior: Łebsko, Gardno i Dołgie, rozpościera się Słowiński Park Narodowy.
Obszar jego w 53% stanowią jeziora, a w 6% wydmy znajdujące się na unikalnej w skali europejskiej jaką jest Mierzeja Łebska.
Wydmy poruszają się z szybkością do 10 metrów na rok, zasypując las porastający mierzeję.
Równocześnie odsłaniane są cmentarzyska lasów sosnowych, rosnących tu przed kilkuset laty.
Największe ruchome wydmy, jakie posiada Słowiński Park Narodowy to: Łącka Góra 42 metrów,
leżąca w miejscu dawnej osady Łączka oraz tak zwane Sowie Góry o wysokości 36 metrów koło wsi Kluki.
Na północ od wsi Smołdzino leży Czołpińska Góra, obecnie porośnięta lasem, na której od 1875 roku świeci latarnia morska - Czołpino.
Słowiński Park Narodowy ma na swoim terenie utworzonych 11 rezerwatów ścisłych. W wiosce Kluki znajduje się skansen wsi słowińskiej.
Kluki były wsią, w której najdłużej zachowały się relikty kultury materialnej rodzimej ludności.
Sprzyjało temu położenie wsi wśród bagien i mokradeł nad jeziorem Łebsko, a także brak dobrej komunikacji z ośrodkami administracji lokalnej.
Marzec 2016 rok - Łącka Góra wycieczka z Łeby.
Wrzesień 2009 rok - latarnia morska - Czołpino.
Październik 2006 rok - Słowiński Park Narodowy - Łącka Góra.
Kwiecień 2005 rok - wieś Kluki w której znajduje się skansen wsi słowińskiej.
