Jego początki sięgają XIV wieku i wiążą się z rodem Oporowskich. Mikołaj Oporowski, wojewoda łęczycki, doradca Władysława Jagiełły,
był jednym z najbogatszych ludzi w ówczesnej Polsce. Jego syn Władysław w późniejszych latach był prymasem. On wybudował zamek Oporów i ufundował klasztor,
do którego sprowadził siedmiu Paulinów z Jasnej Góry. Zamek Oporów to jedyna taka budowla na Mazowszu,
a jedna z nielicznych zachowanych w Polsce średniowiecznych rezydencji rycerskich. Zamek Oporów przetrwał w doskonałym stanie,
gdyż przez pięć wieków swego istnienia zawsze był zamieszkały. Zbudowany został na planie czworoboku, z wieżą i basztą obronną, a wewnętrz ma dziedziniec,
który zamykają mury z otworami strzelniczymi. Można się stąd było bronić przed najazdem sąsiada, chłopskim buntem czy rabusiami.
Przede wszystkim jednak pełnił funkcję reprezentacyjną. Zamek Oporów otoczony jest parkiem założonym w XIX wieku.
Zamek Oporów ma oczywiście swą legendę. Okoliczni mieszkańcy są przekonani, że podziemne korytarze łączą go z pobliskim klasztorem.
Opowiadano o schadzkach pięknej kasztelanki z młodym przeorem klasztoru. Niedługo jednak trwała ich miłość, gdyż sklepienie zawaliło się,
grzebiąc dziewczynę.
