W północnej części Warszawy położony jest Las Bielański,
który jest pozostałością dawnej średniowiecznej Puszczy Mazowieckiej.
Rezerwat Las Bielański ma urozmaiconą rzeźbę terenu
z wysoką skarpą i wyraźnie zaznaczonymi tarasami. Urozmaicenie tej rzeźby terenu stanowią wąwozy, znajdujące się w północnej części skarpy.
Wzdłuż jednego z nich biegnie koryto dawnego Potoku Bielańskiego, który obecnie płynie okresowo zimą i na wiosnę.
Płynąca w południowo wschodniej części rezerwatu rzeczka Rudawka jest wodopojem i środowiskiem życiowym wielu gatunków zwierząt.
Las Bielański łączy się poprzez Park Młociński i Las Młociński
wąskim przesmykiem z Puszczą Kampinoską, z której czasami docierają tu dziki, jelenie, sarny, lisy, zające, a nawet łosie.
Rezerwat Las Bielański jest ostoją takich zwierząt jak:
sarny, kuny, wiewiórki. Gniazduje tu wyjątkowo duża ilość ptaków, a dzięcioł czarny uważany jest za jego symbol.
Robert Remisz
Jesień 2008 rok.
