ARCO


Arco to typowa miejscowość turystyczna, od której przyjęto nazwę regionu wspinaczkowego na północ i północny wschód od największego we Włoszech jeziora Garda. Składa się on z ponad 50 rozrzuconych ogródków skalnych oraz osobnych ścian o charakterze wysokogórskim. Arco oferuje znakomite wspinanie na licznych wapiennych ścianach gór otaczających miasteczko. W Arco, czy ktoś wspina się słabo, czy wybitnie, to i tak znajdzie ściany, a w nich drogi, dostosowane do swoich możliwości. W rejonie Arco są spękane ściany z dużymi chwytami i łatwymi drogami, są szare płyty wymagające wspinaczki na tarcie, z chwytami w małych zagłębieniach, są pionowe ściany z krawądkami i odciągami oraz skały przewieszone z siłowymi drogami. Trudności dróg podawane są przez miejscowych w skali francuskiej. Zaczynają się od 3a, jak choćby w rejonie Muro del Asino, a kończą na 9a w typowo sportowym ogródku skalnym Masone.

Region Arco oferuje prócz dróg jednowyciągowych, także wielowyciągówki. Część z nich jest obita i wystarczy posiadać komplet ekspresów, ale na drogi wielowyciągowe o charakterze górskim trzeba użyć już szpeju, włącznie z frendami i kośćmi, jak w Tatrach.

Na obrzeżach miasteczka Arco, w miejscowości Chiarano znajduje się nachylona łagodnie płytowa ściana Baone. Leży ona na górskim zboczu na południowy zachód od Arco. Ściana Baone podzielona jest na dwa sektory: Attimo i Ondulina. W sektorze lewym są łatwe trójkowe drogi trzy lub czterowyciągowe do 200 metrów. Miejscowe szkoły wspinaczkowe często prowadzą tu kursy. Prawa strona ściany Baone oferuje drogi o trudnościach od 4b do 6a. Znajdują się tu drogi jedno jak i kilku wyciągowe. Do wspinania na Baone potrzebna jest lina przynajmniej 50 metrowa i komplet 10 ekspresów. Powrót na dół następuje zjazdami. Dojście ścieżką od parkingu pod płyty Baone zajmuje kilka minut.

Tarciowe, płytowe wspinanie tyle, że nad samym jeziorem Garda, kilkanaście kilometrów od miasteczka Arco, oferuje także ściana Corno di Bo. Jej szare płyty wymagające wspinaczki na tarcie, z chwytami w małych zagłębieniach, podobnie zresztą jak na płycie Baone. Na Corno di Bo poprowadzono drogi kilkuwyciągowe o trudnościach od 4b do 5a. Niezwykłej urody jest pięciowyciągowa linia Norex (5a, 5a, 5a, 3a, 3a) ciągnąca się prawą krawędzią płyty praktycznie nad samą taflą jeziora.

Parete Zebrata to nazwa potężnej ściany położonej nieopodal drogi z Arco do Pietramurata. Znajdziemy tam 23 wielowyciągowe drogi, których długość dochodzi nawet do 600 m. Drogi są dobrze obite, ale dość skąpo, odległości między wpinkami dochodzą do 6 metrów i niestety nie ma specjalnej możliwości dołożenia własnego przelotu.

W Arco do wyboru są dwa kempingi położone u stóp Colodri: tańszy - ZOO i nieco droższy - ARCO. Dojazd samochodem przez Niemcy, lub Czechy i Austrię.

Robert Remisz



Czerwiec 2011 roku - widok z zamku Arco na Riva del Garda.



Corno di Bo.











3 wyciąg na piątkowej drodze Norex.





Po wspinie schodzimy kilka kroków nad jezioro i już możemy pływać.





Kolejnego dnia jedziemy pod ścianę Parete Zebrata.



Podejście typowo górskie.



Wspinamy się sześciowyciągową drogą - 46 Parallelo.







Widok z mostku w Arco w stronę ścian Colodri.



Wspinamy się na płytach Baone.









Początek października 2007 roku - dojazd do Arco, w tle ściany Colodri Sud i Colodri Est.



Centralna część ściany Muro del Asino, drogi dochodzą do 25 metrów.
Wspinam się drogą La machina nera.



Baone. Marta na drodze Fluto w prawym sektorze Ondulina.



Widok z samej góry ściany Baone na jezioro Garda.



Marta na drodze Via C.G. w lewym sektorze Attimo - Baone.



Jezioro Garda.





Wspinamy się nad samym jeziorem Garda, kilkanaście kilometrów od miasteczka Arco, na ścianie Corno di Bo.



Zjazdy po skończeniu 5 wyciągowej drogi.