Najbardziej pożądany szczyt z którego słyną Tatry. Gerlach lub Gierlach, a po słowacku Gerlachovsky Stit to najwyższy szczyt w Tatrach oraz całych Karpatach.
Leży w bocznej grani odchodzącej na Zadnim Gerlachu od grani głównej Tatr Wysokich. Wspinaczka na Gerlach możliwa jest jedną z ponad 20 dróg taternickich.
Na szczyt nie prowadzi znakowany szlak turystyczny.
Gerlach Wielicka Próba - skala trudności 0+
W 1874 roku węgierski alpinista Mor Dechy wraz z kilkoma przewodnikami, między innymi Stillem, pokonał jako pierwszy drogę z Wielickiej Doliny.
Droga na Gerlach przez Wielicką Próbę, czyli kilkunastometrową ściankę wyprowadzającą do Wielickiego Żlebu i dalej na Przełączkę nad Kotłem,
zaopatrzona zostałą w stalowe ubezpieczenia i stała się jedną z dwóch najłatwiejszych dróg prowadzących na Gerlach.
Gerlach Batyżowiecka Próba - skala trudności 0+
W 1875 roku drugą z najczęściej używanych obecnie dróg na Gerlach przez Batyżowiecką Próbę przeszli dwaj słowaccy przewodnicy:
Jan Pastrnak i Jan Ruman Driecny. Dostali się do Batyżowieckiego Żlebu, którym wyszli na szczyt.
Podobnie jak Wielicka Próba, tak i ta droga została wyposażona w żelazne klamry i łańcuchy.
Gerlach Droga Martina - skala trudności II
Jedną z najpiękniejszych dróg na Gerlach jest droga Martina, prowadząca granią od Polskiego Grzebienia.
W 1905 roku Alfred Martin samotnie, co w owych czasach było nie lada wyczynem, poprowadził tą klasyczną dziś graniówkę.
2007.09 - Idziemy ze schroniska Śląski Dom do Doliny Batyżowieckiej.
Podchodzimy Doliną Batyżowiecką wzdłuż zachodniej ściany Gerlacha.
Następnie wchodzimy w Walowy Żleb.
Nim prowadzi stara taternicka droga Chmielowskiego na Przełęcz Tetmajera.
Widok z Przełęczy Tetmajera.
Tędy biegnie na Gerlach Droga Martina, a właściwie jej ostatni odcinek.
Zanim będziemy wspinać się granią Gerlachu Drogą Martina podążamy na Zadni Gerlach.
Z Bogusiem na Zadnim Gerlachu.
Drogą Martina wracamy na Przełęcz Tetmajera. Z wierzchołka Zadniego Gerlachu obniżamy się łatwą, szeroką i tylko w środkowej części zwężającą się,
skalną granią na Przełęcz Tetmajera.
Z przełęczy wspinamy się stromo w górę prawym żebrem grani,
przez pochyłe, ale szorstkie płyty i dalej ostrą krawędzią grani aż do uskoku.
Następnie eksponowaną granią szczytową, którą jeszcze kilkadziesiąt metrów na wierzchołek Gerlachu.
Na szczycie.
Droga zejściowa ze szczytu prowadząca Batyżowieckim Żlebem i Doliną Batyżowiecką nad Batyżowiecki Staw.
Jednak zanim znajdziemy się nad stawem czeka nas Batyżowiecka Próba.
Jest to część pionowej sześciometrowej ścianki. Schodzimy nią w wielkiej ekspozycji przy pomocy klamer.
Ostatni odcinek nad brzeg Batyżowieckiego Stawu.
Ostatni widok na Gerlach.
Opis regionów wspinaczkowych w Tatrach